Dopiero zaczynasz czytać jeden z najbardziej wybuchowych artykułów, jakie kiedykolwiek opublikowaliśmy.
Gwarantujemy, że to, co mówimy w tym artykule dla Twojej wygody, często wykrzywia rysy twarzy.
Często też podczas badań nasze usta pozostawały otwarte. Zacznijmy więc: czy naprawdę wiesz, w jakim kraju tu mieszkasz?
Czy uważasz również, że „BRD” to stan, że jesteś obywatelem „BRD”, że policjant, który wita Cię na przystanku lub sędzia prowadzący postępowanie rozwodowe lub wyjaśniający okoliczności po wypadek drogowy, urzędnicy państwa „BRD” są?
Czy uważasz, że jako obywatel państwa „BRD” jesteś zobowiązany do opodatkowania tego „państwowego BRD”, a „RFN” jest „państwem konstytucyjnym”?
Czy nie zauważyłeś, że Twój „dowód osobisty” i paszport w ogóle nie zawierają informacji o obywatelstwie?
Znajdziesz tam wpis „NIEMIECKI” pod nagłówkiem „Obywatelstwo”, ale powszechnie wiadomo, że nie ma kraju o nazwie „NIEMIECKI”!
A zresztą! Dlaczego masz dowód osobisty? Czyim jesteś personelem?
Przedstawiciele starszego pokolenia mogą pamiętać, że kiedyś były osobiste dowody osobiste lub dowody osobiste.
Może nie wiesz też, że odpowiedzialni za system „RFN” celowo nie przyjęli konstytucji Niemiec w 1990 r., A „Ustawa Zasadnicza” to nic innego jak konstytucja?
Może nie wiesz, jakie cele były realizowane i jakie ma to konsekwencje dla każdego z nas?
Być może nadal wierzysz, że „RFN” jest suwerennym państwem, że prawo okupacyjne już dawno przestało obowiązywać, a czołowi przedstawiciele systemu „FRD” reprezentują interesy „małego człowieka” w Niemczech?
Równie dobrze możesz wierzyć w Świętego Mikołaja, Zajączka Wielkanocnego lub w bajki Braci Grimm, bo nic z tego nie jest prawdą.
Jest rzeczą oczywistą, że w księgarniach i na odpowiednich stronach internetowych jest teraz wiele prac, które podejmują ten złożony temat, być może już natknąłeś się na jedną lub drugą pracę.
Praktycznie niemożliwe jest znalezienie zwięzłej, dobrze skonstruowanej, opartej na faktach, prawnie cytowanej, a jednocześnie łatwo zrozumiałej literatury na ten temat.
Ta luka ma zostać przynajmniej częściowo zamknięta następującą dyskusją.
Nawiasem mówiąc, poniższe konteksty prawne nie dotyczą „tajemnicy prawnej”. Ale wręcz przeciwnie!
Każdy, kto potrafi czytać, może zbadać wszystkie przedstawione fakty i zrozumieć je w najprostszy możliwy sposób.
W tym miejscu chcielibyśmy wyrazić życzenie, aby zainteresowany czytelnik po prostu nie wierzył w nic, co jest opisane w niniejszym eseju.
Raczej wyraźnie prosi się czytelników, aby sami zbadali wszystko i sami to sprawdzili.
Mając na celu uczynienie tego tematu łatwym do zrozumienia, traktat ten oczywiście nie rości sobie żadnych praw do kompletności.
Można raczej śmiało założyć, że poniższy esej to tylko słynny wierzchołek góry lodowej.
Po tym nieco dłuższym wprowadzeniu zacznijmy:
Ludność miejscowego kraju udaje, że jest to Republika Federalna Niemiec i państwo. Ale tak nie jest, ponieważ w zasadzie chodzi o:
RFN to symulacja stanu!
Domniemana „Republika Federalna Niemiec” to firma, która nazywa się BRD-Finanzagentur-GmbH. A więc firma.
Czy wiesz, czym jest tak zwany „Bundestag”? Poprawny! Inna firma.
Jak możesz to powiedzieć, pytasz? Bardzo łatwo!
Tak zwany Bundestag ma numer podatkowy, który brzmi następująco: DE 122119035
Numery podatkowe są dostępne tylko dla firm, osób prawnych i ryczałtowych rolników i leśników, co dowodzi, że Bundestag musi być spółką - a dokładniej teatrem, w którym gra się teatr: jedna sztuka „rząd” - inni grają w „opozycję”.
Przejdźmy do innych interesujących informacji:
Jeśli z. B. Jeśli powinno zostać otrzymane grzywny, jest ono dostarczane wraz z formalną przesyłką (żółte pismo).
Procedura po otrzymaniu „formalnej dostawy” w skrzynce pocztowej jest następująca: Nie otwieraj!
Wyślij list lub „przesyłkę poleconą” z dopiskiem „Zwrot do nadawcy” na pocztę nie później niż dziesiątego dnia od daty podanej na kopercie.
Pod żadnym pozorem nie należy przyjmować „przesyłek poleconych doręczenia” od listonosza / listonosza, ale odmówić ich przyjęcia! Nikt nie jest zobowiązany do przyjmowania przesyłek poleconych!
„A co to ma zrobić? I tak muszę zapłacić ”, na pewno zapytasz i powiesz teraz.
Nie! Nie musisz, bo nie ma do tego podstaw prawnych - zwłaszcza jeśli taki list po prostu wrzucisz do Twojej skrzynki, bo chodzi o to:
Formalne doręczenie („żółte pismo”) musi zostać przekazane osobiście adresatowi przez funkcjonariusza publicznego.
Sprywatyzowana (nielegalnie) spółka Deutsche Post AG nie spełnia tego obowiązkowego warunku, ponieważ niestety nie pracuje tam żaden urzędnik.
Od 29.09.1990 r. Władze NRF nie mogą dostarczać oficjalnych pism wywołujących skutki prawne. Dlatego proszę zawsze zwracać nieotwarte oficjalne listy do nadawcy.
Pewnego słonecznego dnia możesz wtedy odwiedzić młodego mężczyznę w śmiesznej kurtce z napisem „sprawiedliwość”.
Chciałby dostarczyć Ci list osobiście, ale niestety to też nie działa - a wiesz, dlaczego to nie działa?
Nie dzieje się tak dlatego, że ten młody człowiek też niestety nie jest urzędnikiem, więc nie może dostarczyć Ci listu również zgodnie z prawem. To głupia rzecz.
W końcu zobaczą, że nie jesteś tak głupi, jak by chcieli, i zostawią cię w spokoju.
Tak poza tym! Niemcy nawet nie wiedzą, że nie mają nawet obywatelstwa. „Dlaczego nie?” Prawdopodobnie zadasz sobie pytanie. Bardzo łatwo!
Spójrz na swój dowód osobisty. Co tam oznacza narodowość? Poprawny! NIEMIECKI!
Ale nie ma kraju, który nazywa się „niemiecki”, a może znasz taki kraj!?
W prawie całej Europie odpowiedni kraj (Włochy, Austria itp.) Znajduje się na dowodach osobistych. W niemieckich federalnych dowodach osobistych jest napisane surowo: „NIEMIECKI”.
W przeszłości istniały osobiste dowody osobiste, w których czasami wspominano o niejasnej narodowości, ale przynajmniej były osobiste dowody osobiste i nie było dowodów osobistych:
Twój dowód osobisty, który posiadasz, nie nazywa się po prostu „Federalnym dowodem tożsamości”, ale dlatego, że należysz do personelu BRD-Finanzagentur-GmbH - i czy wiesz, kto stworzył Cię jako personel tej firmy? Bardzo łatwo! Się!
Sam złożyłeś wniosek o dowód tożsamości, więc w zasadzie poprosiłeś o zatrudnienie w tej firmie.
W dawnym Cesarstwie Rzymskim niewolnicy, jeśli potrafili pisać, musieli podpisać DUŻYMI LITERAMI zaświadczenie, że należą do właściciela niewolników.
A teraz spójrz jeszcze raz w swoim federalnym dowodzie tożsamości, aby zobaczyć, jak jest tam zapisane twoje nazwisko. Poprawny! Oczywiście WIELKIMI LITERAMI. A teraz domyślasz się, dlaczego ?!
Czy kiedykolwiek zatrzymała Cię policja i musiałeś zapłacić grzywnę?
Nie powinieneś był tego znosić, ponieważ w tym kraju nie ma obowiązującego prawa o wykroczeniach administracyjnych ani nie ma tam funkcjonariuszy policji.
„Dlaczego nie?” Pytasz? Bardzo łatwo!
Art. 3 II ustawy o rozliczeniach uchylił ustawę o upoważnieniu do wydawania zarządzeń statutowych.
Między innymi ustawa wprowadzająca (EG) do ustawy o przestępstwach administracyjnych (Owig), która zawierała zakres stosowania (uchwalona 11 października 10 r., Uchylona 2007 listopada 25 r.). Dziennik Ustaw z dnia 11.2007 listopada 29 r., Część I) została uchylona, str. 11 i nast.)
Tymczasem „policja” podczas sprawdzania pojazdów odwołuje się do sekcji 36 ust. 5 przepisów o ruchu drogowym [StVO]. Jednak nakaz nie jest prawem i dlatego nie ma mocy prawnej.
Artykuł 57 - Uchylenie ustawy wprowadzającej do ustawy o przestępstwach administracyjnych:
„Ustawa wprowadzająca do ustawy z dnia 24 maja 1968 r. O wykroczeniach administracyjnych (BGBl., I, s. 503), ostatnio zmieniona art. 25 ustawy z dnia 13 grudnia 2001 r. (BGBl., I, s. 3574), zostaje uchylone. ”(Federalny Dziennik Ustaw, 29 listopada 11, Część I, str. 2007 i nast.)
O ile prawo nie stanowi inaczej, przestępstwa administracyjne mogą być karane tylko wtedy, gdy zostały popełnione w zakresie terytorialnym tej ustawy lub poza tym zakresem na statku lub w samolocie, który jest uprawniony do używania flagi federalnej lub godła państwowego Federalnej Republika Niemiec.
Jeśli jednak nie ma już żadnego obszaru obowiązywania, to nie ma go poza obszarem obowiązywania, ponieważ zakłada on obszar obowiązywania.
Ustawa o wykroczeniach administracyjnych jest zatem nieważna!
Innymi słowy: ustawa o przestępstwach administracyjnych już nie istnieje i w konsekwencji nie może być już stosowana.
Tak poza tym! To, co udajesz „policjanta”, tak naprawdę nie jest - i nie wiesz dlaczego? Bardzo łatwo!
W tym kraju nie ma już urzędników służby cywilnej, ponieważ urzędnicy mogą być mianowani tylko przez państwo.
Kraj, w którym mieszkasz, nie jest stanem, ale firmą. „Agencja Finansów Republiki Federalnej Niemiec GmbH” jest ukryta za numerem rejestru handlowego HRB 51411.
Jak to możliwe, że firma wykonuje suwerenne prawa, takie jak pobieranie i pobieranie podatków ?!
Masz rację! Oczywiście żadna firma nie ma prawa żądać od Ciebie ani pobierać od Ciebie podatku! Gdzie skończyłoby się, gdyby jakakolwiek firma mogła prosić Cię o płacenie podatków ?!
Ponieważ firma Finanzagentur GmbH istnieje od 1990 roku i od tego czasu sumiennie i nielegalnie pobierała podatki, możesz odzyskać wszystkie podatki, które zapłaciłeś w ciągu ostatnich 24 lat, ponieważ zostały one pobrane nielegalnie.
Opiszemy, jak możesz to zrobić w kolejnym artykule, który opublikujemy w piątek 31 października 2014 r.
Policjanci ???
Spróbuj sam! Niech rzekomy policjant pokaże ci swój oficjalny dowód osobisty.
Następnie pokaże ci dowód osobisty, ale niestety nie jest to oficjalny dokument tożsamości, ale oficjalny identyfikator, który niestety nie identyfikuje go jako urzędnika, ponieważ nie jest urzędnikiem. W rzeczywistości pracownicy zawsze pracują w firmach.
O tym, że cały aparat policyjny w tym kraju to firmy, świadczy między innymi to, że mają one ogólne warunki handlowe. Zobacz: policja federalna
Firmy ani ich pracownicy nie mają władzy nad osobami trzecimi. W najlepszym przypadku firmy mogą składać oferty, które można zarówno zaakceptować, jak i odrzucić.
Innymi słowy, nie bądź pod wrażeniem funkcjonariuszy policji. Mają tyle mocy, co ty. Mianowicie, ŻADEN!
Kiedyś były oficjalne dowody osobiste. Osoba, która uważa, że może cię udzielić nagany, nie jest w ogóle policjantem i dlatego działa jako osoba prywatna, co wcale nie jest dobre, ponieważ ta osoba popełnia jednocześnie dwa przestępstwa - mianowicie z jednej strony oszustwo prawne transakcje, az drugiej strony domniemanie autorytetu.
Oba są przestępstwami karnymi, za które osoba prywatna ponosi pełną odpowiedzialność majątkową i wolną.
„W takim razie go pozwę” może być pomysłem, na który wpadłbyś teraz.
Możesz to zrobić. W tym celu należy jednak wybrać odpowiedni europejski sąd poza krajem lokalnym lub mieć nadzieję, że „policjant” nie wie, że w ogóle nie może zostać złamany przez sędziego w sądzie lokalnym.
Teraz na pewno zapytasz: „Dlaczego lokalny sąd nie może tego złamać?” Bardzo łatwo!
Nie można go złamać, ponieważ w tym kraju nie ma kodeksu postępowania karnego ani sędziów prawnych.
Już teraz możemy sobie wyobrazić, o co teraz zadasz sobie pytanie: „Dlaczego nie?”
Po prostu: w tym kraju (jak już wspomniano) nie ma urzędników państwowych, a już na pewno nie ma sędziów prawniczych.
W państwowej symulacji „BRD” nie ma już legalnych planów dystrybucji biznesowej (GVP) w sądach, a zatem nie ma sędziów prawnych.
Wraz ze skreśleniem § 1 ustawy wprowadzającej (EG) do ustawy o dobrowolnej jurysdykcji (FGG) i zniesieniem § 15 ustawy o konstytucji sądów (GVG) („Sądy są sądami stanowymi”) w 1950 r., „BRD” - „Sądy” nie mają już regulowany prawnie GVP zgodnie z § 21 e GVG.
W „BRD” - „Sądy” nie działają sędziowie zgodnie z art. 98 ust. 1 i 3 Ustawy Zasadniczej.
Jednak zgodnie z § 16 GVG nikt nie może zostać odsunięty od sędziego. Wyjątkowe korty również nie są dozwolone:
„Nikt nie może zostać odsunięty od swojego sędziego” (art. 101 ust. 1 GG)
Każdy ma prawo do bycia wysłuchanym: „W sądzie każdy ma prawo do bycia wysłuchanym” (art. 103 GG).
Nie ma również ustawy o konstytucji sądownictwa, ponieważ została ona pominięta w rozdziale 1 „Postanowienia ogólne §§ 1”.
Przepis został uchylony Pierwszą Ustawą o dostosowaniu prawa federalnego (Bundesbereinigungsgesetz) w obszarze kompetencji Federalnego Ministerstwa Sprawiedliwości z dnia 19.04.2006 kwietnia XNUMX r.
GVG, StPO, ZPO i Owig zostały uchylone od końca kwietnia 2006 r., Ponieważ nie mają już żadnych obszarów zastosowania.
Wynika z tego ostry jak brzytwa: bez ZPO nie jest możliwe żadne postępowanie cywilne, postępowanie w sprawie wykroczenia administracyjnego, żadne postępowanie o złożenie oświadczenia, żadne inne postępowanie przymusowe lub zatrzymanie egzekucyjne nie są możliwe.
Jeden z naszych cenionych czytelników podzielił się z nami następującymi informacjami:
„Kiedyś zostałem niesłusznie skazany przez sąd i tak zwana moc prawna weszła w życie i po kilku przypadkach nie mogłem już wnieść przeciwko niej sprzeciwu.
Ale tak zwana moc prawna nie miała żadnego skutku i jest nieważna. Kara została natychmiast zwrócona i wszystko zostało anulowane.
Ustawa jest ważna tylko wtedy, gdy nadano jej zakres. Prawa są nieważne i nieważne, jeśli naruszony zostanie wymóg pewności prawa, ponieważ rzecz jest znowu:
Zakres terytorialny odpowiednich ustaw został określony w ustawach wprowadzających (EG).
Wraz z uchyleniem WE odpowiednie ustawy straciły swój zakres, w związku z czym nigdzie nie mają zastosowania, a zatem są nieważne (naruszenie zasady pewności prawa)
[BVerwGE 17, 192 = DVBl. 1964, 147] i wbrew wymogowi pewności [BVerwGE 1 C 74/61 z 28 listopada 11 r .; 1963 VwVerfG]).
„To jest właśnie ten standard, który ocenia bezpośrednią ingerencję w prawa zainteresowanej osoby, więc zgodnie z zasadą praworządności musi być pod każdym względem bezbłędny.
Przede wszystkim obejmuje to bezwarunkową jasność i weryfikowalność zakresu prawnego. ”(BVerfGE IC 74/61 z 28 listopada 11 r. [„ Prawo determinacji ”])
„Każdy musi mieć możliwość łatwego określenia przestrzennego zakresu prawa, aby odpowiednio dostosować swoje zachowanie.
Prawo, które budzi co do tego wątpliwości, jest nieokreślone, a zatem nieważne, ponieważ narusza wymóg pewności prawa.
W związku z tym normodawca musi również zauważyć, że taki standard nie jest generalnie skierowany do grupy osób o kwalifikacjach zawodowych, więc nie może zakładać, że każdy może odpowiednio zrozumieć mapy lub teksty zawierające głównie legalną treść. ”(BVerwGE 17, 192 = DVBl. 1964, 147 ["wymóg pewności prawa"])
Powód był zdumiony i nie mógł nic na to poradzić. Dopiero gdy wyjaśnisz im, że nie ma już ZPO, ustępują. To zdecydowanie popularne oszustwo!
Teraz zadaję sobie pytanie, dlaczego wciąż są sądy i tak zwane uchwały? Czy chcesz mieć nadzieję, że ludzie się o tym nie dowiedzą lub że wciągną się w dobrowolny sąd i pozorowane wyroki? ”
Najwyraźniej ma się na to nadzieję i oczywiście ten czytelnik ma absolutną rację, ponieważ to prawda: to nic innego jak oszustwo wobec ludu, o którym jednak ludność się dowie! Aktualności Top-Aktuell to tylko jedno z kilku innych mediów internetowych, które podają do publicznej wiadomości takie fakty.
Jedynie sędziowie zgodnie z art. 101 Ustawy Zasadniczej mogą otworzyć rozprawę lub posiedzenie.
Oznacza to, że obywatel może żądać legitymacji sędziego.
Funkcjonariusz policji, w mundurze lub bez, znany osobiście lub nie, musi legitymizować się wobec obywatela przed jakimkolwiek działaniem prawnym lub interwencją, jeśli obywatel tego zażąda! Żadnych „jeśli” i „ale”!
Dokładnie to samo dotyczy sędziego. Jeżeli obywatel domaga się legitymacji, sędziowie są prawnie zobowiązani do złożenia tego na piśmie.
Z tego powodu ponad 12 sędziów zostało poproszonych w sądzie w ciągu ostatnich 1.200 miesięcy: „Czy zgodnie z art. 101 Ustawy Zasadniczej Republiki Federalnej Niemiec jesteś sędzią prawnym i czy możesz się przedstawić?”
Co ciekawe, nikt nie mógł lub nie chciał legitymizować się zgodnie z zasadą art. 101, co oznacza również, że w tzw. Republice Federalnej Niemiec nie ma sędziów prawniczych.
Bez przestrzegania Artykułów 101 i 103 (paragraf 1: „Każdy ma prawo do bycia wysłuchanym w sądzie”), każdy sąd w kraju jest sądem wojskowym lub sądem specjalnym (które jednakże są niedopuszczalne zgodnie z Artykułem 101) jako w danym kraju nie ma sądu przestrzegającego norm prawnych.
Tym samym orzecznictwo zgodne z zasadami konstytucyjnymi NRF jest niemożliwe, a wszelkie tzw. Wyroki, uchwały itp. Nie są prawomocne.
Oznacza to, że wymiar sprawiedliwości zatrzymał się w NRF!
„NRF nie jest państwem konstytucyjnym.” (Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z 08/06/2006 [AZ: EGMR 75529/01]).
Jurysdykcja prawna już nie ma miejsca i nie jest już możliwa. Zamiast tego przeważają metodyczne / systematyczne domniemanie władzy, wypaczenie prawa, naruszenie prawa i arbitralność.
Federalne niemieckie „sądy” są poza prawem i są nielegalne.
Konsekwencje tego są znacznie więcej niż tylko potworne, niewyobrażalne i niewiarygodne!
Na przykład każdy, kto trafił do więzienia po 19.04.2006 kwietnia XNUMX roku, jest tam niesłusznie osadzony, mimo że popełnił jedno lub więcej poważnych przestępstw i zasadniczo musi zostać natychmiast zwolniony.
Każdy, kto odebrał prawo jazdy po 19.04.2006 kwietnia XNUMX r., Powinien odebrać je ponownie tak szybko, jak to możliwe, ponieważ to również było niezgodne z prawem.
Zasadniczo to wszystko obowiązuje już od 29 sierpnia 1990 r., Ponieważ najpóźniej od tego dnia lokalny kraj nie jest już państwem, a jedynie symulacją stanu.
Ponieważ urzędnicy służby cywilnej mogą być mianowani tylko przez jedno państwo i mogą wykonywać i stosować suwerenne prawa tylko w jednym państwie, od końca sierpnia 1990 r. Nie było urzędników służby cywilnej.
W rezultacie ktoś, kto został skazany na karę więzienia po 29 sierpnia 1990 roku, jest po prostu przetrzymywany bezprawnie.
Każdy, kto odebrał prawo jazdy po 29 sierpnia 1990 r., Powinien je natychmiast zwrócić, ponieważ było to również niezgodne z prawem.
W skrócie: wszystkie „suwerenne” i administracyjne akty w „Republice Federalnej Niemiec” są prawnie nieważne, prawnie nieskuteczne (nieważne) i niezgodne z prawem, ponieważ od 29.08.1990 sierpnia XNUMX r. Nie było w tym kraju urzędników państwowych, którym wolno do wykonywania i stosowania suwerennych praw.
Ponadto akty „suwerenne” i administracyjne nie są podpisane, naruszają wymóg cytowania (art. 19 ust. 1 i 2) Ustawy Zasadniczej i nie mają zakresu.
W RFN nadal obowiązuje prawo pracy
Żywym przykładem tego, że prawo okupacyjne nadal obowiązuje, jest skazanie w 1996 r. Zagranicznego kantora Schalcka-Gołodkowskiego na rok pozbawienia wolności w zawieszeniu.
Nie został skazany na podstawie kodeksu karnego, ale na podstawie ustawy SHAEF nr 53 (Prawo pracy), co dowodzi, że prawo to nadal obowiązywało w 1996 r. I nadal obowiązuje.
Tak zwany „Federalny Trybunał Konstytucyjny” nie przyjął „skargi konstytucyjnej” pana Schalcka-Gołodkowskiego, ponieważ sądy niemieckie nie mogą odwołać się od prawa alianckiego.
Termin „Federalny Trybunał Konstytucyjny” umieściliśmy w cudzysłowie, ponieważ tamtejszy kraj niestety nie ma konstytucji. A więc mamy tu „Federalny Trybunał Konstytucyjny” bez konstytucji + pracujących bez prawa sędziów, którzy nie mają uprawnień do dysponowania ani podejmowania decyzji.
Aby zapewnić realizację interesów trzech zachodnich mocarstw okupacyjnych na okupowanym obszarze, wydali oni również specjalny dekret, który w żargonie politycznym stał się znany jako „ustawa kanclerzowa”.
Okupanci za plecami opinii publicznej nakazali, aby tak zwany „Kanclerz Federalny” w związku z zaprzysiężeniem przyjeżdżał do aliantów, aby mogli otrzymać instrukcje (tzw. „Wizyty inauguracyjne”).
Co ciekawe, ta „Akta Kanclerza” przewiduje również, że alianci będą mieli suwerenność medialną na okupowanym obszarze do 2099 roku.
Nawet nie głosowałeś ...
Ponadto w dokumencie tym udokumentowano zajęcie przez aliantów zasobów złota Rzeszy Niemieckiej (ok. 4.000 XNUMX ton). statyści, którzy bronią swoich interesów, które okupanci muszą wyegzekwować przeciwko miejscowej ludności.
Być może teraz jest jaśniejsze, dlaczego obywatele tamtejszego kraju mogą oszczędzić sobie udziału w wyborach politycznych, skoro w strunach są zupełnie inni ludzie.
Jeśli bierzesz udział w wyborach politycznych w tym kraju, możesz co najwyżej upewnić się, że wybrani przestępcy polityczni lub aktorzy kryminalni zajęli się na zawsze.
Ponadto można być wtedy winnym tylko współudziału w zdradzie ludu, ale obywatel miejscowego kraju nie może osiągnąć więcej z małym krzyżykiem na karcie do głosowania.
Podsumowując, należy stwierdzić, że najwyższą władzę w rządzie na okupowanym obszarze nadal sprawują trzy zachodnie mocarstwa okupacyjne.
Utworzona w tym celu struktura administracyjna „BRD” jest przedłużeniem trzech zachodnich mocarstw okupacyjnych.
Wyżsi przedstawiciele „NRF” są zastępcami i reprezentantami interesów tych mocarstw okupacyjnych.
„Rząd” NRF jest więc jedynie rządem pozorowanym lub marionetkowym. To pracownicy okupanta - nic więcej.
Należy zatem stwierdzić, że „NRF” nie spełnia kryterium własnej władzy państwowej.
Dlatego „RFN” nie jest państwem po prostu z powodu braku tej cechy teorii trzech elementów, która jest konieczna w świetle prawa międzynarodowego!
Ponieważ nie jest to państwo, mogą tu istnieć tylko firmy, które nie mają prawa do wykonywania i stosowania suwerennych praw.
Innymi słowy: w tym kraju nie ma sędziów prawnych, nie ma policji ani innych urzędników, nie ma obowiązku bycia potępionym lub prześladowanym przez nich, ani obowiązku płacenia podatków tylko po to, by wyciągnąć kilka wniosków z szerszej perspektywy.
Czy Ustawa Zasadnicza w ogóle ma zastosowanie?
Od 1990 r. Najwyższa norma prawna, tzw. „Ustawa Zasadnicza”, nie jest już zdefiniowana w zakresie terytorialnym.
Wcześniej istniał art. 23 (stara wersja), w którym określono zakres terytorialny. Tutaj możesz zanotować przed i po:
Art. 23 Ustawy Zasadniczej; stara i nowa wersja
https://at.wikimannia.org/Artikel_23_des_Grundgesetzes_f%c3%bcr_die_Bundesrepublik_Deutschland
Ponieważ art. 23 w nowej wersji nie ma zastosowania do Ustawy Zasadniczej, jest on zasadniczo nieważny i nieważny.
Ustawa Zasadnicza straciła skuteczność
Federalny Trybunał Konstytucyjny orzekł kiedyś, że orzeczenia wydane poza zakresem art. 23 Ustawy Zasadniczej są absolutnie nieważne.
Artykuł 23 GG został uwzględniony
W przepisach zwyczajowo stosuje się „(nie dotyczy)” lub „(uchylony)” w przypadku uchylonych ustępów, a do nowych ustępów dodaje się nowy numer, ewentualnie z dołączonymi małymi literami.
W artykule dotyczącym Europy stary artykuł 23 jest „objęty”. Każdy, kto posiada nową wersję Ustawy Zasadniczej, nie znajdzie odniesienia do uchylonego art. 23.
Od propagandowych kłamców słyszy się i czyta, że zakresy stosowania nie są konieczne, ponieważ jest rzeczą oczywistą, że prawo musi mieć zastosowanie do danego kraju.
Ale czy tak jest naprawdę ??? Spójrzmy na całość w świetle.
Republika Federalna nie ma własnej konstytucji, jak to jest w zwyczaju w każdym innym stanie na świecie.
Znajduje to odzwierciedlenie nie tylko w nazwie (Ustawa Zasadnicza Republiki Federalnej Niemiec), ponieważ „Ustawa Zasadnicza Republiki Federalnej Niemiec” byłaby poprawna, ale jest również dosłownie w starej preambule do 29.09.1990:
„… aby nadać życiu państwowemu nowy porządek na okres przejściowy, niniejsza Ustawa Zasadnicza Republiki Federalnej Niemiec została przyjęta na mocy jej uprawnień konstytucyjnych”.
Ojcowie założyciele Ustawy Zasadniczej nie zamierzali tworzyć konstytucji Niemiec w 1949 r., Jak można wywnioskować ze starego art. 146 Ustawy Zasadniczej (który również został dostosowany 29.09.1990 września XNUMX r.):
„Niniejsza Ustawa Zasadnicza traci moc w dniu, w którym wejdzie w życie konstytucja, która została dobrowolnie uchwalona przez naród niemiecki”.
Jeśli więc obszar obowiązywania Ustawy Zasadniczej nie musi być zakotwiczony w Ustawie Zasadniczej, dlaczego ojcowie założyciele uwzględnili stary art. 23 Ustawy Zasadniczej, skoro określenie zakresu obowiązywania nie wydawało się konieczne im?
Przejdźmy do kolejnej osobliwości:
W pierwotnym art. 23 Ustawy Zasadniczej brzmiało:
„Niniejsza Ustawa Zasadnicza ma początkowo zastosowanie na obszarze Badenii, Bawarii, Bremy, Wielkiego Berlina, Hamburga, Hesji, Dolnej Saksonii, Nadrenii Północnej-Westfalii, Nadrenii-Palatynatu, Szlezwiku-Holsztynu, Wirtembergii-Badenia i Wirtembergii-Hohenzollern . W innych częściach Niemiec ma wejść w życie po ich przystąpieniu ”.
29.09.1990 września XNUMX r. Fragment ten został usunięty z Ustawy Zasadniczej bez zastąpienia.
03.10.1990 października XNUMX r. Nastąpiła akcesja (zjednoczenie Niemiec) byłych środkowoniemieckich obszarów (zwanych NRD).
W tym momencie w Ustawie Zasadniczej nie istniał już art. 23 GG.
Innymi słowy: Ustawa Zasadnicza nigdy nie weszła w życie w nowych krajach związkowych, ponieważ fragment - „W innych częściach Niemiec ma wejść w życie po ich przystąpieniu” - 29.09.1990, tj. 4 dni przed przystąpienie nowych krajów związkowych zostało już usunięte bez zastąpienia.
Ale jest jeszcze lepiej!
Temat: Rundfunkstaatsvertrag (RfStV)! Pomijając fakt, że traktaty państwowe mogą być zawierane tylko z innymi państwami, a nie z państwem samym sobą, należy zadać jeszcze jedno pytanie:
Jak może obowiązywać „umowa państwowa” na nadawanie, jeśli 18.07.1990 lipca XNUMX r. Zniesiono zakres Ustawy Zasadniczej!?
Każde prawo wymaga jasno określonego zakresu, aby było prawnie i fizycznie skuteczne. Jeśli to nie istnieje, prawo to zostaje zawieszone. To jest tutaj od 1990 roku !!! Tak zwany „Rundfunkstaatsvertrag” nie ma żadnej podstawy prawnej.
A teraz jest JESZCZE LEPSZY!
17.07.1990 lipca 2 r. Alianckie zwycięskie mocarstwa II wojny światowej zadekretowały na konferencji w Paryżu, oprócz uchylenia „Konstytucji NRD”, usunięcie preambuły i art. 23 „Ustawy Zasadniczej Republiki Federalnej Niemcy".
Wraz z terytorialnym zakresem obowiązywania „Ustawa Zasadnicza Republiki Federalnej Niemiec” jako całość straciła ważność z dniem 18.07.1990 lipca XNUMX r.
Wraz ze skreśleniem art. 23 przez Sekretarza Stanu USA Jamesa Bakera w Paryżu, przed przystąpieniem nowych państw, wygasła nie tylko „Ustawa Zasadnicza”, ale sama „Republika Federalna Niemiec” jako tymczasowa struktura państwowa. 17.07.1990 lipca XNUMX r.
Wraz ze skreśleniem art. 23 (stara wersja) „Ustawy Zasadniczej” „RFN” faktycznie przestała istnieć, a działający politycy stracili legitymację.
W związku z tym wszystkie umowy, które zostały zawarte przez (nieautoryzowanych) niemieckich polityków po dacie konferencji paryskiej, są nieważne na mocy prawa międzynarodowego i międzynarodowego!
Dotyczy to na przykład „Traktatu zjednoczeniowego”: Zgodnie z prawem międzynarodowym umowy, które naruszają normy prawa międzynarodowego, są nieważne (zob. Art. 53 „Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów” z 23 maja), 1969, ratyfikowany przez „RFN” 20.08.1987):
Artykuł 53 - Traktaty sprzeczne z nadrzędną normą ogólnego prawa międzynarodowego (ius cogens):
Umowa jest nieważna, jeżeli w chwili jej zawarcia jest sprzeczna z bezwzględnie obowiązującą normą ogólnego prawa międzynarodowego.
Jest zgodny z międzynarodowymi normami, zgodnie z którymi umowy mogą zawierać tylko osoby uprawnione do reprezentacji prawnie.
Umowy te nie mogą kolidować z innymi standardami wyższego poziomu.
Najwyraźniej jednak, ponieważ art. 23 (stara wersja) został usunięty 31 sierpnia 1990 r., W dniu podpisania „Traktatu zjednoczeniowego”, ustęp ten już nie istniał, ponieważ został usunięty 17.07.1990 lipca XNUMX r.
Oznacza to, że paragraf 1 „Traktatu zjednoczeniowego” (przystąpienie zgodnie z art. 23 starej wersji „GG”) z trudem mógł zostać wdrożony.
„Ustawa Zasadnicza”, która ze swej strony nigdy nie została ratyfikowana i stała się rodzajem prawa zwyczajowego w „RFN” poprzez „faktyczne poddanie się”, nie może jednak jako „konstytucja zastępcza” odnosić się do przestrzennej definicji jej obszar zastosowania, który został wyraźnie złożony przez siebie (jak w starym art. 23), uchyla się.
Jako najwyższe prawo, sama musi wprowadzić te podstawowe przepisy. Obecnie tak już nie jest, więc rzekoma „NRF” jest jedynie organizacją pozarządową. Oznacza to, że wszystkie podstawy prawne toczącego się postępowania według StPO, ZPO, OwiG, AO itp. Nie mają już zastosowania, a więc nie można już na nich opierać decyzji.
W związku z tym wszystkie procedury należy przerwać, chyba że zostanie to potwierdzone przez standardowego dawcę.
Argumenty takie jak „z normatywną mocą stanu faktycznego”, „prawa zwyczajowego” lub podobne argumenty, które wydają się zawstydzające, są niedopuszczalne.
Ponieważ całe orzecznictwo „RFN” było oparte na „Ustawie Zasadniczej”, aw „NRD” na podstawie konstytucji lokalnej, konsekwentna kontynuacja tej idei w sposób jasny i jednoznaczny spowodowała zastój w wymiarze sprawiedliwości.
Dalsze fakty dla naszych szanownych czytelników:
W „Traktacie o ostatecznych przepisach dotyczących Niemiec” z 1990 r. Jest napisane:
"Sztuka. 1 (1) Zjednoczone Niemcy obejmą obszary Republiki Federalnej Niemiec, Niemieckiej Republiki Demokratycznej i całego Berlina… ”
Pod względem brzmienia i znaczenia NRF, NRD i Berlin stały się państwami o nazwie „Zjednoczone Niemcy”.
Artykuł 8 tej umowy stanowi:
„Ratyfikacja odbywa się po stronie niemieckiej przez zjednoczone Niemcy. Ten traktat dotyczy zjednoczonych Niemiec ”.
W artykule 10 można przeczytać:
„Oryginał tej umowy… zostanie złożony rządowi Republiki Federalnej Niemiec…”
Oczywiście oprócz rządu Republiki Federalnej Niemiec istnieje również rząd państwa „Zjednoczone Niemcy”, który ratyfikował traktat o „Zjednoczonych Niemczech”.
W 1990 r. Za plecami ludności NRF została ewidentnie przekształcona w „Finanzagentur Bundes Republik Deutschland GmbH”.
W związku z tym nie należymy do personelu „DEUTSCH”, ale do personelu firmy z sektora prywatnego, która zarządza całym majątkiem państwowym, ale odpowiada jedynie kwotą 25 500 euro, ponieważ jest to spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (GmbH).
Jedynym udziałowcem jest rząd federalny reprezentowany przez Federalne Ministerstwo Finansów. Aktualną datę założenia można znaleźć w odpisie z rejestru handlowego: 29.08.1990.
W związku z tym ludność lokalnego kraju należy do co najmniej 4 krajów:
Rzesza Niemiecka (w granicach 1937 r.),
kraj zwany DEUTSCH,
Republika Federalna Niemiec w granicach 1989 r.,
a także „Zjednoczone Niemcy” z 1990 roku.
Ponadto ludność nadal należy do pracowników BRD-Finanzagentur GmbH, również od 1990 r. - ale to jest firma, a nie kraj.
Jak stwierdził Federalny Sąd Administracyjny, musisz być w stanie określić zakres prawa bez zbędnych ceregieli, ale kto, przy całym tym zamieszaniu, nadal jest w stanie rozpoznać, do którego kraju faktycznie należysz i które przepisy mają zastosowanie do Ciebie! ?
Jak to jest właściwie w tym przypadku?
To dobre pytanie, na które trudno odpowiedzieć. I tak spróbujemy. Według naszych badań sytuacja przedstawia się następująco:
Według informacji z Hagi obowiązuje „Konstytucja Weimarska” z 11.08.1919 sierpnia 30.01.1933 r. Obowiązuje w wersji z 22.05.1949 stycznia XNUMX r. Ze zmianami wprowadzonymi przez ustawodawstwo alianckie do XNUMX maja XNUMX r.
Ponieważ jednak konstytucja weimarska powstała po I wojnie światowej pod znacznym wpływem aliantów i zgodnie z prawem międzynarodowym decydujący jest stan prawny na dwa dni przed rozpoczęciem wojny, prawnicy międzynarodowi określają traktat konstytucyjny z 1871 r. jedyna podstawa prawna dla narodu niemieckiego. Terytorialność Niemiec określona przez aliantów była i jest granicami imperialnymi z 31.12.1937 grudnia XNUMX roku.
Potwierdził to „Federalny Trybunał Konstytucyjny” wyrokiem z 31.07.1973 lipca XNUMX r .:
„Mówi się, że Rzesza Niemiecka przeżyła upadek 1945 r. I nie zginęła ani w wyniku kapitulacji, ani w wyniku sprawowania przez aliantów obcej władzy państwowej w Niemczech.
Nadal ma zdolność prawną, ale nie może działać jako państwo jako całość z powodu braku organizacji.
„NRF nie jest następcą prawnym Rzeszy Niemieckiej.” (Wyroki 2 Bvl.6 / 56, 2 BvF1 / 73, 2 BvR 373/83; BVGE 2,266 (277); 3, 288 (319ff; 5.85 (126)) ; 6, 309, 336 i 363)
Orzeczenia te nigdy nie były zmieniane i nie straciły na aktualności ze względu na zmienioną sytuację polityczną w Europie.
Tymczasowe rozwiązanie w prawie okupacyjnym „Republika Federalna Niemiec” była i jest symulacją państwa.
To nic innego jak zorganizowana poważna przestępczość w postaci zdrady stanu wobec ludności lokalnego kraju!
Widzisz Oni widzą…
Telewizja jest totalnie nudna. Rzeczywistość jest o wiele bardziej interesująca!
TY nie powinieneś nic wiedzieć o tej rzeczywistości i dlatego ludzie starają się odciągnąć od niej „piłkę nożną”, „rolnik szukający żony”, „Sebastian Silbereisen”, „Hansi Hinterlader” i tym podobne bzdury.
„Możesz oszukać niektórych ludzi przez cały czas, wszystkich ludzi przez jakiś czas, ale nigdy wszystkich ludzi przez cały czas”.
(Abraham Lincoln, 16 prezydent Stanów Zjednoczonych (1809-1865)
Niemcy to najbardziej bezprawni ludzie na świecie. Wszyscy to wiedzą. Oprócz Niemców.
Mamy nadzieję, że ten artykuł przyniósł nam ulgę.
Rebloguj: https://www.facebook.com/photo?fbid=3878576088857160&set=a.259998730714932
Na wypadek, gdyby ktoś miał wrażenie, że firmy kradną nasze pieniądze lub energię życiową za pośrednictwem Korony?
##########################
Jeśli chcesz, możesz zostawić nam kawę na wysiłek i zainwestowany czas,
Dziękuję Ci
Na wszelki wypadek redaktorzy dystansują się od każdego artykułu. Artykuły niekoniecznie odzwierciedlają opinię redakcji; Nikt nie jest doskonały i możliwy jest błąd. Ponadto: to tylko informacja i niekoniecznie wzbudza zainteresowanie redakcji.
Jako partner Amazon, operator bloga zarabia kwalifikowaną sprzedaż za pośrednictwem linków Amazon umieszczonych na blogu. Prawie cały ten dochód jest zamieniany na paszę dla zwierząt.
Aby komentować posty lub oceniać je gwiazdkami, musisz zarejestrowany i pamiętać być. Nie jesteś jeszcze zarejestrowany?
siła lasu
☘️ Zabija wszelkiego rodzaju zarazki chorobotwórcze poprzez utlenianie
☘️ Eliminuje i odprowadza metale ciężkie i toksyny środowiskowe
☘️ Zwiększa wydajność...
„Dwutlenek chloru to najskuteczniejszy znany człowiekowi zabójca bakterii”.
Śledź nas na Telegramie
